No pain, no gain!

Ik ben nu echt aan het backpacken. Heerlijk! Toen ik de 28ste van Juni Lochinver vertrok begon het echte avontuur. Dat is voor jullie denk ik ook wel te merken want ik heb echt nergens normaal internet. Helaas voor jullie, maar om eerlijk te zijn; heerlijk voor mij.

Toen ik uit Lochinver ging werden Kimberley en ik door een local naar Ullapool gebracht. Hij moest uiteindelijk naar Inverness. Wij hadden van te voren al bij het Glenfield hotel/hostel een bed geboekt. Daar aangekomen waren we er veel te vroeg. Je kon pas vanaf 4 uur inchecken in het hostel. Maar wij waren er al rond half 1. Na wat rond gezwerfd te hebben in uit de kluiten gewassen visserdorpje Ullapool gingen we naar Glenfield. Toen kregen we te horen dat daar geen warm water was en dat we overgeplaatst waren naar het Caledonian hotel. Jammer genoeg voor Kimberley was die niet zo slim geweest om te checken of het nou de maand juni of juli was. Ze had een maand te laat geboekt en werd dus niet overgeplaatst naar het Caledonian.
Ik was er wel heen en het was een wat luxer hotel dus ik voelde me op de een of andere manier met mijn backpack een beetje ongemakkelijk.
De eerste avond gingen we naar de pub in het hotel waarin Kimberley verbleef. Na weer dom bier gedronken te hebben en wat geouwehoerd met locals gingen we weer lekker op tijd naar bed. De pubs sluiten hier rond 12 uur max. Daarna ga je of naar huis of naar een club. De rest van de twee dagen was het in Ullapool niet zo heel bijzonder, geen pub, vroeg naar bed en daarna op naar Inverness.

Eenmaal met de bus in Inverness ging ik naar 2 zonen (Sam en Sebastian) van Maureen (vriendin van Ed). Zij hebben met zijn tweeen een flat. Kimberley ging naar Cambletown. Daar heb ik zes nachten geslapen, wat echt gezellig was. De eerste avond was het Sam zijn verjaardag. Genoeg vrienden die langskwamen en absoluut dronken werden. De volgend ochtend werd ik op de bank wakker door het gesnurk van mijn buurman op de stoel naast me. Het was een vriend van die twee. Na een echt engels ontbijt op heb en de rest van de dag niks gedaan te hebben bleef Sam thuis ging Sebastian naar een of ander bosfeest en ging ik met hun vrienden een boxwedstrijd in een kroeg kijken. Daarna gingen we naar een club (gewoon een van Buren alleen dan op z'n schots). Wat een totale chaos en je moet het eigenlijk gewoon een keer meemaken. Maar ze waren we allemaal vriendelijk en ik heb goed kunnen ouwehoeren en lachen. Die nacht sliep ik bij een van de vrienden en daarna werd ik in de stad gedropt en ging ik naar de flat toe en een film kijken. Sebastian heeft z'n 250 dvd's dus er was genoeg te kijken. De volgende dag ging ik naar Loch Ness. Dat ligt ten zuiden van Inverness. Helaas heb ik geen een keer dat beest naar boven zien komen, of zou die dan toch niet bestaan? Ik ben ook naar het Urqucastle geweest. Een kasteel uit ik geloof de 13e eeuw maar dat nu een ruine is. Wel een mooi gebouwtje om te zien en de historie was ook interessant.
Die dag daarop gingen we naar Landmark. Een soort van Leemkuil alleen dan met luxere speeltoestellen. voor de kleine kinderen onder ons, maar zoals het gezegde gaat; boys will be boys. Het was dus leuk. Er stond ook een stoommachine die een zaagmachine aandreef en van bomen planken zaagden. Dat had ik nog nooit gezien, maar wel gelezen wat ik dus zeer interessant vond. Die avond was Kimberley weer in town met vrienden van haar. Jaap en Ben (de nieuwe violist van Band Zonder Banaan!). Daarmee nog naar de pub geweest. Goed geouwehoerd. En ze waren zo vriendelijk geweest om voor mij een zakje drop meetenemen waar ik ze nog steeds dankbaar voor ben!
Die dag (7 juli) daarop werd ik door Maureen naar Inverness airport gebracht en toen vloog in naar Belfast.

Belfast is op dit moment een interessant stad om te zijn, of juist niet. Allemaal rellen maar er schijnt ook een echt tof festival te zijn. Van te voren werd ik al gewaarschuwd dat ik tussen 9 juli en 13 juli beter niet in belfast kan zijn. Dat advies nam ik maar al te graag aan. De eerste dag dat ik in Belfast was regende het eigenlijk contant. Later, toen ik in de lonely planet keek, bleek juli ook de natste maand van het jaar te zijn in Belfast.
Daardoor sliep ik 2 nachten in het Paddy's palace hostel. Waar best veel nederlanders en australiers zaten. De eerste avond gewoon in het hostel gebleven en daar mensen ontmoet. Onder die mensen zaten ook drie nederlandse meisjes; Marloes, Roos en Laura.
Die dag erop met die drie musketiers door Belfast gezworven en die avond erop weer in het hostel een paar biertjes gedronken. Daar ontmoeten we twee Oostenrijkse jongens; Hannes en Jamie. Ook zaten er twee nederlandse jongens die de causeway coastway hebben gelopen. Ik wou die al lopen maar door hun toedoen zijn de drie musketiers van gedachte veranderd en ook naar het noorden gegaan. Op zaterdag ochtend namen we lijn 252 vanaf het Europe buscenter naar Ballycastle. Een echte aanrader voor iedereen die hier ooit heen gaat. Wat een fantastische kust! Totaal anders Schotland, en om eerlijk te zijn vind ik het denk ik ook mooier. Of het kwam doordat de zon echt heerlijk aan de hemel scheen. In Ballycastle gingen we naar het strand waar we op het strand drie tenten opzetten en daar geslapen hebben. Die avond zijn we wel naar een kroegje geweest maar het was niet echt zoals ik hier gewend ben. Misschien kwam het ook wel omdat het nog wat vroeg op de avond was.
De dag daarop pakten we onze tenten en gingen we naar White Park Bay een strand z'n 15km verderop. De eerste 10km waren nog over de een soort van autoweg maar vanaf de carrick-a-rede rope bridge werd het wat gaver. De laatse paar kilometertjes waren wel zwaar met een backpack van 20kg. Uiteindelijk waren we op het strand en sliepen we daar samen met de twee oostenrijkse jongemannen, jammer voor ons hadden zij gewoon een auto. Een kampvuurtje gebouwd en een hoop gezelligheid.
Maandag gingen we vanaf White Park Bay naar Portbalintrea. Een tocht van 17km over de kliffen van de Giant Causeways. Spectulair maar echt zwaar. We liepen op en neer en hier en daar was een trap op en daar was een trap af. Toen kwamen we aan bij de echte Giant Causeways. Veel kleiner dan we eigenlijk verwachtte. We stonden boven op de kliffen maar besloten niet naar beneden te gaan voor de rotsformatie. Dat was een te lange trap naar beneden en een te lange wandeling weer omhoog. Vlakbij het Information Center hebben we wat gegeten en daarna gingen we naar Portballintrea. Daar hebben we letterlijk overnacht op een veldje in het dorp. Maar wel naast het strand dus die avond; weer een kampvuur alleen deze keer met marshmallows. Ook waren de oostenrijkse erweer. Die avond besloten we om niet naar Portsteward te gaan. Portsteward was eigenlijk de eindbestemming van onze wandeltrip. We besloten om naar Bushmills te gaan. Daar is de wereldbekende Bushmills Whiskey Distellerij. De backpack dropten we bij de Oostenrijkse in de auto en daarna liepen we een km of 2 a 3 naar Bushmills. Daar aangekomen bleek de distellerij dicht te zijn dus gingen we maar naar een hostel in Coleraine. Dit hostel is eigenlijk gewoon een huis dat omgebouwd is tot hostel. Wij zijn de enige zes die er zitten dus het lijkt een beetje alsof we op het huis van iemands zijn of haar tante passen. Morgen gaan de drie nederlandse meisjes naar Dublin en via het zuiden naar de westkust. Ik ga met de oostenrijkse jongens naar (London-)Derry. Daarna zie ik wel wat ik ga doen.

Proost en tot de volgende keer!